De troonrede van Edu van Deursen
De ondernemersgeest van Edu van Deursen maakt nog altijd overuren, ook al is hij gepensioneerd. In zijn huidige rol als voorzitter van korfbalvereniging HKV/Ons Eibernest wil hij wat terugdoen voor de wijk waar hij als kind veel plezier beleefde. Zijn doel is duidelijk: Moerwijk moet in beweging komen.
In de jaren ’60 verhuisde Edu als achtjarige met zijn ouders naar Moerwijk. “Dat was een tijd dat iedereen nog op straat was, de huisjes waren ook klein. Ouderen, maar ook kinderen die op straat voetbalden en kattenkwaad uithaalden. Ik deed daar vrolijk aan mee. Ik was veel op straat en voetbalde op de schoolpleinen. Wij sportten veel en vliegerden in het Zuiderpark. Het was een gezellige volkse wijk waar eigenlijk de eerste oranjegekte heerste zoals we die tegenwoordig kennen. Ik weet nog goed dat er tijdens het WK Voetbal van 1974 overal op straat tv’s stonden; samen keken we naar het Nederlands Elftal”.
‘Het was een gezellige volkse wijk waar de eerste oranjegekte heerste’
Door toeval belandde Edu in die jaren bij de Moerwijkse korfbalvereniging Ons Eibernest dat toen nog tussen de Sara Burgerhartweg en de Aagje Dekenlaan was gevestigd. “Ik was helemaal niet van plan om op korfbal te gaan, maar ik liep een keertje langs toen ze vroegen of ik mee wilde doen. Ze kwamen iemand tekort. Het was in die tijd korfbal of voetbal”.
Ons Eibernest was volgens Edu indertijd ‘het Ajax van het korfbal’ en won prijs na prijs. “Het was een vereniging om trots op te zijn en dat is het nog steeds. We hebben 300 leden en werken we met 100 vrijwilligers. Dat is best een prestatie, zeker nu”.
Omzwervingen
Bij zijn club vertrok Edu op twintigjarige leeftijd. Hij verhuisde uit Moerwijk en zou gaan spelen voor rivaal PAMS. Maar daar kwam jarenlang niet veel van. “Ik kreeg een baan bij een ICT-bedrijf en heb me daar opgewerkt tot het niveau dat ik 80 uur per week werkte. Op een gegeven moment was ik verantwoordelijk voor alle activiteiten van het bedrijf in Europa. Den Haag zag ik die jaren vooral vanuit het vliegtuig als ik er overheen vloog”.
In 2005 besloot Edu dat het wel welletjes was. Hij stopte bij het ICT-bedrijf en maakte zich op een voor een rustigere tijd. Maar stilzitten bleek niet helemaal aan hem besteed. Al rap vond Edu in zijn oude thuisbasis Moerwijk een nieuwe uitdaging: hij werd voorzitter van Ons Eibernest dat in de jaren negentig fuseerde met de Haagse Korfbalvereniging ‘Voorwaarts’ (HKV) en naar een locatie aan de Steenwijklaan in Morgenstond was verhuisd. Vanaf dat scharnierpunt probeert Edu zowel Moerwijkers als Morgenstonders in beweging te brengen. “De grens tussen die wijken ziet niemand eigenlijk. Alleen de gemeente”, aldus Edu.
Ambities
In de sporthal aan de Steenwijklaan zag de ondernemer wel potentieel. “Het is de oudste van het land, maar om geschikt te zijn als ‘sportief buurthuis van de toekomst’ moesten we wel flink verbouwen. We wilden dat er bij onze accommodatie verschillende sporten konden worden gedaan, binnen én buiten. Voor ouderen, maar ook voor jongeren en leerlingen van de scholen in de buurt”.
Met het gerenoveerde sportcomplex wil Edu de buurtbewoners letterlijk en figuurlijk in beweging brengen. “Het is een plek om te ontmoeten, bovenal om te sporten. Het aantal mensen dat aan sport doet in Zuid-West ligt beduidend lager dan in de rest van Den Haag, dat moet veranderen. Ik wil dat Moerwijk lekkerder in zijn vel komt te zitten… Dat is voor ons als vereniging goed, maar ook voor de gezondheid van de mensen. Het levert een win-winsituatie op”.
Speciaal voor senioren is Edu in samenwerking met allerlei organisaties gestart met sportieve activiteiten voor ouderen. “Het liefst zie ik ze allemaal komen. Het is leuk om iets voor vijf man te doen, maar dat is niet mijn stiel. De ambitie is om hier door te groeien tot een paar honderd man die lekker aan de slag gaan. Dat is ook het leukst voor iedereen: gedeelde smart is halve smart!”.
‘Dat is ook het leukst voor iedereen: gedeelde smart is halve smart!’